İsmail Abi

Mecnun'un çocukluk arkadaşı. Her gün farklı bir iş yapmaktadır. Gemilere el sallayıp, babasının bir gemi ile geleceğini düşünmektedir. Saf bir kalbi olduğundan hep iyi düşünmektedir. Duygusal bir yakınlaşma yaşadığı Şekerpare'yi unutamamıştır. Hatta peşinden İzmir'e gitmiştir. Tam Şekerpare'yi bulacakken kardeşi gibi gördüğü Mecnun'un başı belaya girdiği için İstanbul'a dönmüştür. "Laaps!", "hooop!", "senin ağzından çıkanla kulağının duyduğunun aynı olmadığının farkında değil misin acaba?", "benim büyük büyük dedelerim hep şuydu, buydu..." gibi kendine has bir üslubu vardır. Her seferinde sadelikten yana olduğunu söylese de kıyafetleri pullu, ışıltılı, renklidir.