Baran Şanverdi

Baran sert ve hoyratlığının yanında annesine sevgisini göstermekten hiç kaçınmaz. Narin’e çok düşkündür. Annesinin bir damla gözyaşı dökmesi onu kahreder, O'nu kimsenin üzmeye hakkı yoktur. İstanbul’u ne kadar merak etse de, o babası gibi değil amcası gibi bu topraklara ait olmayı istemektedir. İstanbul’a ve insanlarına önyagıyla bakar, “Ne gideceğim oralara, oradakiler hep yozlaşmış, sütü bozulmuş insanlar. Oralarda insanlık ölmüş, biz buralarda örfü adeti baş tacı ediyoruz” der. Her fırsatta İstanbul’u kötüler. Onun hayali bu topraklarda kalıp amcasının izinden gitmektir.