Sait

Beş kardeşin abisi, annesi, babası, her şeyi... Mahallenin balıkçısı. Yıllarca, dükkanından kazandığı paralarla kardeşlerine baktı. Daha uzun yıllar da bakacak gibi görünüyor. Yemedi yedirdi, giymedi giydirdi. Hepsini okuttu, sınav çıkışlarında bekledi, ateşlenince alınlarına sirkeli bezi o koydu... Kardeşlerin abileri olmadı mı elleri ayakları birbirine karışır, işleri ters gider, hayat manasını kaybeder. Evin, ütüsü, çamaşırı, bulaşığı, temizliği hep ondadır. Kardeşlerine çeki düzen verir, dertlerine mantıklı çözümler bulur, sonra da onları her sabah o kapıdan hayatın içine salar. Sait, fedakar bir anne babanın toplamı kardeşleri için. Kardeşleri, “arkamda kapı gibi abim var” diye tembelleşsinler istemediği için disiplinlerini de sıkı tutuyor çocukların. Tertemiz bir adam. Kontrolcü, düzenli, ahlaklı. Sözünün eri. Kardeşlerinden müteşekkil ailesinin dertleriyle uğraşırken, Sait bir küçük aralık bulup evlenip barklanamadı. Ama kalbinde kapanmayan bir aşk yarasıyla yaşadı senelerce. O tek aşk, Fahriye. Onu bırakıp giden Fahriye. Ardına bile bakmayan Fahriye. Ama yeni bir gelişmeyle, artık o yaraya bir deva bulmak kararında.