Çeşm-i Bülbül

Bülbül’e seneler önce onu terk ederek Yeni Zelanda’ya kaçan kocası Gazanfer’den geriye kalan yegane şey, oğlu Kudret ile beraber yaşadıkları 3 katlı evdir. Ana-oğul bu evin kirasıyla geçinirler. Tabii kiracılardan kiraları toplayabildikleri oranda. Evin eskiden tiyatro olan alt katını bir kabzımal depo olarak tutmuş, ara katı Bülbül ile Kudret bizzat yaşam alanı olarak kullanırken en üst kattaki iki ayrı odayı da Veli ve Ümmühan’a kiralamışlardır. Kudret’in babası Gazanfer zamanın eski tiyatrocularındandır. Evin alt katındaki tiyatro salonunda sergilediği her oyun batmış, Bülbül’ün şerrinden kaçıp evi terk edince de kapısına kilidi vurmuştur.

Hikaye başladığında Bülbül ile Kudret’in elleri her zamanki gibi dardadır. Bülbül, Kudret’e kiraları toplaması yönünde baskı yapmakta, Kudret ise insanların zor durumlarını bildiğinden yüzü tutup da annesinin isteğini yerine getirememektedir.

Kiracılardan Veli, hayatını zaten Kudret’in onun cebine koyduğu küçük harçlıklarla idame ettirmeye çalışmakta üstelik kendisini onlara borçlu hissettiğinden her işlerine de koşmaktadır. Ümmühan’a gelince, ayda 2-3 kez yeni bir evde gündelikçiliğe başlamakta ancak ‘problemli’ olduğundan haftayı tamamlayamadan işten çıkarılmaktadır. Geriye bir tek deponun kiracısı olan kabzımal kalmakta, ondan parayı almaya da Kudret’in ne gücü ve ne de cesareti yetmektedir. Zira adam, Kudret her karşısına dikildiğinde tehditler savurarak genç adamı püskürtmeyi başarmaktadır.